IUCN-status: Niet bedreigd (2009)

Nederlandse naam: Chinese slangekopvis.

Wetenschappelijke naam: Channa asiatica.

Synoniemen: Gymnotus asiaticus, Channa ocellata, Channa sinensis, Channa formosana.

Oorsprong: Midden en Zuid China en in Noord-Vietnam.

Biotoop: Aziatisch.

Geslachtsonderscheid: Er is nauwelijks een zichtbaar verschil. De vrouwtjes groeien wel wat langzamer dan de mannetjes.

Temperatuur: 22 - 28 graden Celsius.

pH: 6 tot 7.

GH: 8 tot 12.

Licht: Matig.

Beplanting: Zijkanten dicht beplant met in het midden open zwemruimte, ook drijfplanten stellen ze op prijs maar zorg wel dat er ruime open stukken zijn waar ze lucht kunnen happen.

Bodembedekking: Zand of fijn grind.

Stroming: Matig tot normaal.

Leeftijd: 18 jaar.

Lengte: 35 cm.

Voedsel: Vlees, vis en diepvriesvoer.

Aquariummaat: 200 cm.

Waterlaag: Midden en boven.

Gedrag tegenover soortgenoten: Agressief.

Gedrag tegenover andere soorten: Agressief.

Aantal: Solitair of als paartje.

Geschikt voor: Ervaren aquariaan.

Tijd voor uitkomen eitjes: Na ongeveer 24 uur.

Bijzonderheden: De Channa asiatica leeft in tropische gebieden waar de temperaturen variëren. In de winter daalt de temperatuur naar ongeveer 16 graden Celsius, terwijl deze in de zomer ligt tussen 22 en maximaal 28 graden Celsius. Het is belangrijk om in de winter gedurende ongeveer 3 maanden de temperatuur tijdelijk te verlagen naar zo'n 18 graden Celsius. Wordt deze soort namelijk te lang op hogere temperaturen gehouden, dan neemt het risico op bacteriële infecties aanzienlijk toe.

​

Kweekinfo: Het kweken met de Channa asiatica is niet makkelijk want het vinden van een goed koppel wat elkaar niet afmaakt is moeilijk.

Heeft men een koppel, dan is het zeker wel te doen. De vissen paren vaak wanneer het water niet te warm is, en een temperatuur van ongeveer een graad of 18 is hiervoor het meest ideaal. Op dat moment kan men ook goed het verschil tussen het mannetje en het vrouwtje waarnemen, omdat dit dan duidelijker zichtbaar is. Het vrouwtje zal namelijk bleker van kleur worden, terwijl het mannetje juist donkerder van kleur zal worden, wat een interessante observatie is.

​

Als de eitjes worden afgezet, drijven deze vanzelf naar de oppervlakte toe. Daar wordt er goed op ze gelet, want ze worden nauwkeurig bewaakt door beide ouders samen. Dit zorgt ervoor dat de eitjes veilig blijven totdat ze ongeveer na 24 uur uitkomen. Zodra dit gebeurt, kunnen de jonge visjes direct beginnen met het eten van kleine prooidieren zoals de larven van Artemia en watervlooien. Na een periode van 1 of 2 weken kan men ze ook grotere prooien, zoals muggenlarven, voeren om hun groei te bevorderen.

​

Als men ernaar streeft om zoveel mogelijk jongen groot te brengen, is het een goed idee om ze te sorteren op basis van hun grootte. Dit is belangrijk, omdat anders de grotere jongen vaak de kleinere opeten, wat natuurlijk zonde zou zijn. Door ze te scheiden, krijgen de kleintjes ook een eerlijke kans om op te groeien.

Channa marulioides

(Keizer slangekopvis)

Channa aurantimaculata

(Oranjevlek slangekopvis)