IUCN-status: Kritiek (2018)

Nederlandse naam: Hooglandkarper.

Wetenschappelijke naam: Ameca splendens.

Synoniemen:

Oorsprong: Mexico.

Biotoop: Amerikaans.

Geslachtsonderscheid: Bij mannetjes is de vin aan de onderzijde van de buik aangepast tot een gonopodium (geslachtsorgaan). Binnen deze soort, de echte levendbarenden, wordt dit door sommige biologen een andropodium genoemd, terwijl anderen er simpelweg naar verwijzen als het spermatopodium. Verder is het mannetje wat kleurrijker en kleiner dan het vrouwtje.

Temperatuur: 22 - 26 graden Celsius.

pH: 6,9 tot 7,9.

GH: 5 tot 15.

Licht: Matig tot veel.

Beplanting: Dichte beplanting met wat drijfplanten.

Bodembedekking: Zand of grind. Wat stukken (kien)hout, stenen of takken worden zeker ook op prijs gesteld.

Stroming: Matig.

Leeftijd: 5 jaar.

Lengte: Vrouwtje 9 cm, mannetje 7 cm.

Voedsel: Droogvoer, diepvriesvoer, groenvoer en levend voer. Het hoofdvoedsel voor deze vissen zijn algen, dus bij gebrek aan alg dient met veel groenvoer te geven zoals groene groenten.

Aquariummaat: 100 cm.

Waterlaag: Boven het midden.

Karakter: Vreedzaam.

Aantal: 1 mannetje met 2 of 3 vrouwtjes of een meervoud daarvan.

Geschikt voor: Beginners.

Geschikt voor gezelschapsaquarium: Ja.

Draagtijd: Ongeveer 55 tot 60 dagen.

Bijzonderheden: Als deze vissen in een groep worden gehouden kennen de mannetjes een rangorde zodat 1 mannetje de leiding zal hebben. Het gebeurt echter zelden dat daarbij gewonden vallen mits er 3 of meerdere mannetjes zijn. Zijn er maar 2 mannetjes in de groep dan zal 1 telkens lastig worden gevallen.

​

Kweekinfo: Het kweken met de Hooglandkarper is zéér makkelijk en ze stellen aan het water verder geen eisen.

Het zijn levendbarende vissen die dus geen eitjes leggen maar gelijk levende jongen krijgen, wat betekent dat deze soorten direct na de geboorte in staat zijn om zelfstandig te overleven. Na de geboorte kunnen de jongen direct voor zichzelf zorgen, zonder dat er enige vorm van ouderlijke hulp nodig is. De draagtijd is relatief lang in vergelijking met andere vissoorten, namelijk 55 tot 60 dagen, wat best bijzonder is. Tijdens één enkele geboorte kunnen er tussen de 5 en 30 jongen ter wereld komen, afhankelijk van de grootte en gezondheid van het vrouwtje.

De Hooglandkarper is een echte levendbarende soort, wat betekent dat ze zich onderscheidt van andere soorten zoals Zwaarddragers, Platy's, Guppy's en Molly's, die eierlevendbarend zijn. Dit betekent dat de jongen al volledig ontwikkeld geboren worden. Na de geboorte kan men vaak nog een klein stukje "navelstreng" aan het jong vastgehecht zien zitten, wat geen reden tot zorg is. Dit is volledig normaal en zal vanzelf verdwijnen naarmate het jong verder groeit en zich ontwikkelt.

Geen van beide ouders zal enige zorg dragen voor de jongen, maar opvallend genoeg eten ze hun eigen nakomelingen zelden op. Toch vormen andere medebewoners in het aquarium een risico, aangezien die vaak wel een smakelijk hapje zien in de pasgeboren vissen. Als men zoveel mogelijk jongen wil behouden, is het aan te raden om het zwangere vrouwtje apart in een speciaal kweekbakje te plaatsen. Voor de zekerheid kan men haar na de bevalling beter verwijderen, zodat de jongen in alle rust kunnen opgroeien zonder gevaar.

Men kan er echter ook bewust voor kiezen om de natuur zijn gang te laten gaan. In dat geval is het belangrijk om ervoor te zorgen dat er voldoende planten en drijfplanten aanwezig zijn. Deze bieden namelijk een veilige schuilplaats waar de jongen zich tussen kunnen verbergen. Alleen de sterkste vissen zullen dan overleven en uiteindelijk uitgroeien tot volwassen exemplaren. Voor het grootbrengen van de jongen kan men gebruik maken van stofvoer, fijngewreven droogvoer, Artemia en vooral ook algen, die een essentieel onderdeel van hun voeding vormen.