IUCN-status: Niet bedreigd (2018)

Nederlandse naam: Groene Texas cichlide.

Wetenschappelijke naam: Herichthys cyanoguttatus.

Synoniemen: Cichlasoma cyanoguttatum, Herichthys cyanoguttatum, Heros pavonaceus, Cichlasoma pavonaceum, Parapetenia cyanostigma.

Oorsprong: Verenigde Staten en Mexico.

Biotoop: Amerikaans.

Geslachtsonderscheid: Volwassen mannetjes zijn wat groter en ontwikkelen puntige verlengingen aan de vinnen. Sommige mannetjes krijgen ook een nekplooi en een bult op de kop.

Temperatuur: 20 - 33 graden Celsius.

pH: 6 tot 7,5.

GH: 5 tot 12.

Licht: Normaal.

Beplanting: Geen, want ze vernielen alle planten en/of graven ze uit.

Bodembedekking: Zand of grind, denk er wel om dat ze graag en veel graven. Als schuilplaatsen mogen houtstronken, takken en platte stenen niet vergeten worden waarmee men bijvoorbeeld grotten heeft gemaakt.

Stroming: Matig.

Leeftijd: 12 jaar.

Lengte: 25 tot 30 cm.

Voedsel: Droogvoer, diepvriesvoer, groenvoer en levend voer.

Aquariummaat: Voor een groep van 6 vissen is 200 cm noodzakelijk.

Waterlaag: Boven en midden.

Karakter: Agressief.

Aantal: Paartje of een groepje van 6 vissen als men ermee wil kweken.

Geschikt voor: Beginners met enige ervaring.

Geschikt voor gezelschapsaquarium: Nee, maar ze kunnen prima samen leven met andere soortgelijke grote medebewoners.

Tijd voor uitkomen eitjes: Na 2 tot 3 dagen.

Bijzonderheden:

Kweekinfo: Het kweken van de Groene Texas-cichlide is relatief eenvoudig. De grootste uitdaging ligt in het vinden van een geschikt koppel. Daarnaast is een ruim aquarium noodzakelijk, en het kan lastig zijn om een bestemming te vinden voor de nakomelingen.

De eitjes, dat kunnen er wel tussen de 500 en 2000 zijn, worden meestal afgezet op een steen. Het mannetje houdt hierbij continu een oogje in het zeil, terwijl het vrouwtje het meeste werk zal verrichten wat betreft de verzorging van de eitjes. Deze zorg blijft intensief totdat de eitjes na 2 tot 3 dagen uitkomen. Zodra dit gebeurt, worden de eitjes door het vrouwtje zorgvuldig overgebracht naar nestkuilen, die ze samen al voor die tijd zorgvuldig hadden uitgegraven. Regelmatig worden de jongen, naarmate ze groeien, door het vrouwtje naar een andere kuil overgebracht voor hun verdere bescherming en veiligheid.

De jongen worden gedurende ongeveer 2 weken met zorg en aandacht door de ouders verzorgd. Maar na verloop van tijd zullen de jongen steeds verder van de ouders wegzwemmen en uiteindelijk niet meer terugkeren naar de ouders, omdat ze dan volledig zelfstandig worden.

Men kan de jongen succesvol grootbrengen met behulp van Artemia, microwormen, fijngewreven droogvoer en dergelijke voedzame opties.