IUCN-status: Niet bedreigd (2019)

Nederlandse naam: Vuurstreeprasbora.

Wetenschappelijke naam: Trigonopoma pauciperforatum.

Synoniemen: Rasbora pauciperforata, Rasbora agilis, Rasbora taeniata.

Oorsprong: Zuidoost-Azië (Maleisië en Sumatra).

Biotoop: Aziatisch.

Geslachtsonderscheid: Volwassen mannetjes zijn slanker gebouwd dan het vrouwtje.

Temperatuur: 22 - 27 graden Celsius.

pH: 6 tot 6,5.

GH: 1 tot 8.

Licht: Zwak tot matig.

Beplanting: Dichte beplanting. Drijfplanten zijn aan te raden en dan kan de verlichting wat sterker.

Bodembedekking: Zand of grind. Wat bladafval (gedroogde eiken of beuken bladeren) en takken worden zeker op prijs gesteld.

Stroming: Matig.

Leeftijd: 5 jaar.

Lengte:  4 tot 6 cm.

Voedsel: Droogvoer, diepvriesvoer en levend voer.

Aquariummaat: 80 cm.

Waterlaag: Onder het midden.

Karakter: Zeer vreedzaam.

Aantal: Schooltje van 6 of meer.

Geschikt voor: Beginners met enige ervaring.

Geschikt voor gezelschapsaquarium: Ja.

Tijd voor uitkomen eitjes: 24 tot 30 uur.

Bijzonderheden:

Kweekinfo: Het kweken van de Vuurstreeprasbora is niet eenvoudig omdat ze zéér kieskeurig zijn in hun partnerkeuze.

Een aparte kweekbak is absoluut sterk aanbevolen, en gelukkig hoeft deze niet al te groot te zijn. De bak dient zorgvuldig te worden ingericht met fijnbladige planten, zoals Javamos, om een geschikte omgeving te creëren. Het is ook aan te raden om een legrooster in de kweekbak te plaatsen. Dit rooster voorkomt dat de eitjes door de ouderdieren of andere vissen worden opgegeten, wat een veelvoorkomend probleem kan zijn. De verlichting in de kweekbak dient zwak te zijn, omdat te fel licht stress kan veroorzaken bij de vissen. Het water moet zacht en lichtzuur zijn; als dit niet het geval is, zal het proces niet succesvol verlopen. Om de kans op het vormen van een paartje te vergroten, is het aan te raden om een aantal visjes in de kweekbak te plaatsen. Als zich uiteindelijk een paartje heeft gevormd, dienen de resterende visjes direct te worden verwijderd. Na het plaatsen van de visjes in de kweekbak, kan men de temperatuur geleidelijk verhogen naar 27 graden Celsius. Deze temperatuurverhoging stimuleert en bevordert de ei-afzetting op een natuurlijke en effectieve manier.

Na de paring worden de eitjes verspreid gelegd tussen de planten, omdat deze vissen vrijleggers zijn. Dit betekent dat de eitjes niet op één plek worden opgeslagen, maar her en der tussen het groen terechtkomen. Zodra de ei-afzetting heeft plaatsgevonden, is het belangrijk om de ouderdieren uit de kweekbak te verwijderen, omdat ze anders de eitjes of later de jongen kunnen opeten. De jongen komen na een periode van 24 tot 30 uur uit de eitjes, afhankelijk van de omstandigheden in de bak. Ongeveer zes dagen later beginnen de jongen zelfstandig rond te zwemmen. Op dit moment is het mogelijk om ze te gaan opkweken. Het is cruciaal om hiervoor het fijnste stofvoer te gebruiken dat beschikbaar is, zodat ze de benodigde voeding binnenkrijgen om gezond op te groeien.