IUCN-status: Niet bedreigd (2020)

Nederlandse naam: Piaroa dwergcichlide.

Wetenschappelijke naam: Apistogramma piaroa.

Synoniemen: 

Oorsprong: Colombia. Het is echter niet zeker of ze van nature hier vandaan komen of dat ze zijn ingevoerd om mee te kweken en daarna zijn losgelaten.

Biotoop: Zuid-Amerikaans.

Geslachtsonderscheid: Het mannetje is niet alleen groter dan het vrouwtje, maar ook opvallender door zijn kleurrijke verschijning en sierlijk verlengde vinstralen.

Temperatuur: 21 - 29 graden Celsius.

pH: 4,5 tot 6.

GH: 2 tot 10.

Licht: Zwak tot matig.

Beplanting: Houden van een dichte beplanting.

Bodembedekking: Zand, wat bladafval (zoals gedroogde eiken- of beukenbladeren) op de bodem, en (kien)hout of takken worden zeker gewaardeerd.

Stroming: Zwak tot matig.

Leeftijd: 5 jaar.

Lengte: Vrouwtje 3,5 cm en mannetje 5 cm.

Voedsel: Klein levend voer, diepvriesvoer of droogvoer.

Aquariummaat: 90 cm.

Waterlaag: Onder het midden.

Karakter: Vreedzaam van aard, al kunnen mannetjes soms onderling vechten, vooral in een te klein aquarium.

Aantal: Houd één mannetje met twee vrouwtjes of een paartje bij elkaar. In een groter aquarium kan ook een groep worden gehouden, mits er voldoende schuilplaatsen aanwezig zijn.

Geschikt voor: Beginners met enige ervaring.

Geschikt voor gezelschapsaquarium: Ja, mits samengehouden met niet al te drukke vissen.

Tijd voor uitkomen eitjes: Na 2 tot 3 dagen.

Bijzonderheden: 

Kweekinfo: De kweek met de Apistogramma piaroa is best te doen.

Het water zal zacht en zuur moeten zijn, anders zal een succesvolle kweek zelden lukken. Dit betekent dat de waterwaarden goed gecontroleerd moeten worden, omdat afwijkende omstandigheden vaak tot mislukkingen leiden.

De eitjes worden meestal op het dak van een grot gelegd of in een smalle spleet tussen rotsen. Als het vrouwtje een mannetje accepteert, kiezen ze samen een geschikte plaats uit voor de ei-afzetting. Het vrouwtje legt doorgaans tussen de 50 en 70 eitjes. Na de afzetting van de eitjes zal het vrouwtje deze beschermen en het nest bewaken, waarbij zelfs het mannetje wordt verjaagd. In haar beschermende rol kan ze behoorlijk agressief worden, vooral wanneer andere vissen te dicht in de buurt van het holletje komen. Zelfs het mannetje kan zich beter op afstand houden, omdat ze ook hem niet meer in haar nabijheid duldt.

Wanneer de jongen vrij gaan rondzwemmen, meestal ongeveer vijf dagen na het uitkomen van de eitjes, kunnen ze vanaf dat moment met Artemia-naupliën worden grootgebracht. Het vrouwtje blijft echter nog lange tijd zorgzaam en waakzaam: ze zal zich namelijk nog ongeveer vier tot acht weken ontfermen over de jongen en ze beschermen tegen gevaren.

A. trifasciata

A. viejita