IUCN-status: Niet bedreigd (2019)

Nederlandse naam: Kegelvlekbarbeel.

Wetenschappelijke naam: Trigonostigma heteromorpha.

Synoniemen: Rasbora heteromorpha, Rasbora heteramorpha, Rasbora heteromorpa.

Oorsprong: Zuidoost Azië (Maleisië, Singapore, Sumatra en Thailand).

Biotoop: Aziatisch.

Geslachtsonderscheid: Volwassen mannetjes zijn iets slanker dan de vrouwtjes.

Temperatuur: 23 - 26 graden Celsius.

pH: 6,5 tot 7,5.

GH: 2 tot 12.

Licht: Matig.

Beplanting: Dichte randbeplanting met nog wel voldoende zwemruimte. Drijfplanten zijn aan te raden en dan kan de verlichting wat sterker.

Bodembedekking: Zand of grind. Wat bladafval (gedroogde eiken of beuken bladeren) en takken op de bodem worden zeker ook op prijs gesteld.

Stroming: Zwak tot matig.

Leeftijd: 5 jaar.

Lengte:  4 tot 6 cm.

Voedsel: Droogvoer, diepvriesvoer en levend voer.

Aquariummaat: 80 cm.

Waterlaag: Midden.

Karakter: Zeer vreedzaam.

Aantal: Schooltje van 5 of meer.

Geschikt voor: Beginners met enige ervaring.

Geschikt voor gezelschapsaquarium: Ja.

Tijd voor uitkomen eitjes: Na zo'n 18 uur.

Bijzonderheden:

Kweekinfo: Het kweken met het Kegelvlekbarbeeltje is niet bepaald eenvoudig.

De kweekbak hoeft niet al te groot te zijn en dient zorgvuldig te worden beplant met Crypto's en Aponogeton. Dit is belangrijk omdat, in tegenstelling tot andere Barbeelsoorten die hun eitjes losjes tussen de planten verspreiden, het Kegelvlekbarbeeltje de eitjes zorgvuldig vastplakt aan de onderkant van deze specifieke plantensoorten. Het gebruik van de juiste planten is daarom essentieel voor een succesvolle voortplanting.

Het water in de kweekbak moet absoluut zacht en zuur zijn, anders worden er simpelweg geen eitjes afgezet. En mocht dat onverhoopt toch gebeuren, dan zijn de eitjes vrijwel zeker onvruchtbaar. De pH-waarde moet zeer specifiek tussen de 6 en 6,5 liggen, en het is aan te raden om het water te filteren over turf voor de juiste omstandigheden. De ideale temperatuur die je moet aanhouden is 28 graden Celsius. Voor het succesvol afzetten van de eitjes is het cruciaal om de vissen goed en gevarieerd te voeren, met een dieet dat vooral bestaat uit levend voer zoals watervlooien en muggenlarven, aangevuld met kwalitatief diepvriesvoer.

Wanneer de eitjes eenmaal zijn afgezet, meestal zo’n 80 tot 100 stuks, maar in sommige gevallen oplopend tot wel 300, moeten de ouders meteen verwijderd worden. Dit is noodzakelijk omdat ze anders de eitjes zonder aarzeling opeten. Na een periode van ongeveer 18 uur komen de eitjes uit en dan blijven de larven nog eens 12 tot 24 uur vastgehecht aan de planten, terwijl ze zich voeden met hun dooierzak. Zodra de jonge visjes vrij gaan zwemmen, kunnen ze gevoerd worden met infusoria of liquifry. Na een periode van 7 tot 14 dagen kun je beginnen met het voeren van vers uitgekomen Artemia als een volgende stap in hun voedingsschema.