IUCN-status: Onzeker (2020)

Nederlandse naam: Zebracichlide.

Wetenschappelijke naam: Amatitlania nigrofasciata.

Synoniemen: Heros nigrofasciatus, Archocentrus nigrofasciatus, Cichlasoma nigrofasciatum, Cryptoheros nigrofasciatus, Cichlosoma nigrofasciatum.

Oorsprong: Midden-Amerika.

Biotoop: Midden-Amerikaans.

Geslachtsonderscheid: Het mannetje is groter dan het vrouwtje en heeft lange, puntige vinnen en een bultvormige kop. Mannetjes zijn te herkennen aan de zwarte dwarsbanden op hun lichaam, terwijl vrouwtjes een goudkleurige onderbuik hebben. Deze gouden tint is ook terug te vinden in hun vinnen.

Temperatuur: 22 - 26 graden Celsius.

pH: 6,5 tot 7,5.

GH: 5 tot 10.

Licht: Matig.

Beplanting: Gebruik stevige planten en veranker die goed want ze graven graag en veel, vooral tijdens de paring. Drijfplanten om het licht te dimmen worden ook op prijs gesteld.

Bodembedekking: Gebruik zand of (afgerond) fijn grind. Verder veel stukken hout, takken en stenen mogen ook niet ontbreken.

Stroming: Matig.

Leeftijd: 5 jaar.

Lengte: 10 tot 15 cm.

Voedsel: Droogvoer, diepvriesvoer en levend voer.

Aquariummaat: 100 cm.

Waterlaag: Onder het midden.

Karakter: Semi agressief.

Aantal: Per paartje.

Geschikt voor: Beginners met enige ervaring.

Geschikt voor gezelschapsaquarium: Nee.

Tijd voor uitkomen eitjes: Na 3 dagen.

Bijzonderheden: Er zijn een paar kweekvariëteiten wat betreft kleur.

Kweekinfo: Het kweken met de Zebracichlide is vrij makkelijk en ze kunnen zelfs in het gezelschapaquarium blijven zitten mits deze groot genoeg is, maar men kan natuurlijk ook gebruik maken van een kweekbak.

De eitjes worden afgezet in een hol, dus die dient wel aanwezig te zijn in de vorm van een bloempot, een halve kokosnoot of een soortgelijk voorwerp. Een bodem van zand of afgerond fijn grind is sterk aan te raden, aangezien een geschikte ondergrond noodzakelijk is. Als het hol te klein is, gaan beide ouders namelijk het hol uitgraven om het groter te maken, wat helpt om de eitjes veilig te stellen. Het is dus belangrijk om hier bij de inrichting van het aquarium goed rekening mee te houden.

Na de ei-afzetting zorgt het vrouwtje voor de eitjes, terwijl het mannetje het territorium bewaakt, dat ongeveer een doorsnede van 60 centimeter zal hebben. Als het koppel in de gezelschapsbak blijft zitten, dient het aquarium nog wel voldoende ruimte te bieden aan de andere bewoners, want er wordt geen enkele andere vis getolereerd binnen het territorium. Ruimtegebrek kan leiden tot stress of agressief gedrag, wat schadelijk kan zijn voor de andere vissen in de bak.

Als de eitjes zijn uitgekomen (dit gebeurt na ongeveer 3 dagen) blijven de jongen nog 3 dagen in het hol samen met het vrouwtje, waarna ze beginnen rond te zwemmen. Op dat moment kan men starten met het voeren van Artemia-naupliën, een voedzame eerste maaltijd voor de jongen. In een gezelschapsaquarium zal doorgaans al voldoende voedsel op de bodem aanwezig zijn, omdat het echte alleseters zijn. Dit maakt ze relatief eenvoudig te verzorgen, mits de juiste omstandigheden in het aquarium worden gecreëerd.