IUCN-status: Niet bedreigd (2006)

Nederlandse naam: Dwergmeerval.

Wetenschappelijke naam: Synodontis petricola.

Synoniemen: Synodontis multimaculatus.

Oorsprong: Midden-Afrika (Tanganyikameer).

Biotoop: Afrikaans.

Geslachtsonderscheid: De volwassen mannetjes ontwikkelen een geslachtspapil nabij de anus en het vrouwtje is molliger van vorm. Ze zijn pas op late leeftijd (5-6 jaar) sexueel rijp.

Temperatuur: 22 - 27 graden Celsius.

pH: 7 tot 8,4.

GH: 7 tot 11.

Licht: Matig.

Beplanting: Normale beplanting stellen ze wel op prijs maar is niet noodzakelijk omdat ze voorkomen in het Tanganyikameer.

Bodembedekking: Bij voorkeur fijn afgerond zand, eventueel is fijn afgerond grind ook een mogelijkheid. Stukken (kien)hout, rotsen en takken waarmee schuilplaatsen zijn gemaakt mogen zeker niet ontbreken.

Stroming: Matig tot sterk.

Leeftijd: 10 jaar.

Lengte: 8 tot 10 cm.

Voedsel: Droogvoer, diepvriesvoer, groenvoer en levend voer.

Aquariummaat: 100 cm.

Waterlaag: Bodembewoner.

Karakter: Vreedzaam.

Aantal: Groepje van 5 of meer.

Geschikt voor: Beginners met enige ervaring.

Geschikt voor gezelschapsaquarium: Ja.

Tijd voor uitkomen eitjes: 

Bijzonderheden: Als men deze vissen in een groepje van 5 of meer exemplaren houdt zal men ze regelmatig zien, heeft men minder dan 5 verstoppen ze zich het grootste gedeelte van de dag en worden pas als het donker is actief. De Dwergmeerval kan prima worden samengehouden met Tanganyika-Cichliden omdat ze uit dezelfde biotoop komen en dus dezelfde watereisen hebben.

​

Kweekinfo: Het kweken met de Dwergmeerval is lastig.

Voor de kweek kan men het beste een bloempot in combinatie met een schaaltje gevuld met knikkers gebruiken. Plaats het schaaltje met de knikkers op de bodem van het aquarium, zodat deze stevig staat, en zet vervolgens de bloempot omgekeerd eroverheen. In de zijkant van de bloempot dient een opening te worden gemaakt met een diameter van ongeveer 3 tot 4 cm. De knikkers spelen een belangrijke rol ter bescherming van de eitjes. Doordat de eitjes tussen de knikkers vallen, zijn ze veilig en worden ze beschermd tegen andere vissen en, niet onbelangrijk, tegen de ouders van de jongen die anders de eitjes mogelijk opeten.

Wanneer men opmerkt dat een koppeltje zich terugtrekt in de bloempot en begint te paren, is het essentieel om de eitjes binnen 24 uur te verwijderen. Dit is noodzakelijk omdat de eitjes anders zullen beschimmelen, waarmee de kweekpoging gedoemd is te mislukken. Plaats de eitjes in een kweeknetje dat in hetzelfde aquarium van de ouders kan worden gehangen. Het is van belang regelmatig de eitjes te controleren en witte, onbevruchte exemplaren of beschimmelde eitjes direct te verwijderen. Dit voorkomt dat de overige gezonde eitjes eveneens beschimmelen, wat anders een groot risico vormt voor het succes van de kweek.

Wanneer de eitjes uitkomen, kunnen de larven enkele dagen leven van de voedingsstoffen die in hun dooierzak opgeslagen zijn. Gedurende deze periode hebben zij nog geen externe voeding nodig. Zodra de dooierzak volledig is opgebruikt, kan men starten met het voeren van bijvoorbeeld pas uitgekomen Artemia-naupliën, jonge cyclops en zeer fijn stofvoer. In deze fase zijn de jongen zeer kwetsbaar, waardoor het van groot belang is dat het netje waarin zij verblijven goed schoon wordt gehouden. Om hierbij te helpen, kan men een aantal kleine Posthoornslakjes in het netje plaatsen. Deze slakjes ruimen niet alleen voedselresten en andere rommel op, maar zorgen er ook voor dat beschimmelde of onbevruchte eitjes effectief worden verwijderd. Bij het verversen van water is het aan te raden dit zorgvuldig en langzaam te doen, door meerdere keren een kleine hoeveelheid te verversen in plaats van in één keer een grote hoeveelheid. Dit voorkomt schommelingen in de watersamenstelling, die anders fataal kunnen zijn voor de jonge visjes.

Synodontis njassae

(Malawi synodontis)

Synodontis ocellifer

(Geen Nederlandse naam)