IUCN-status: Kwetsbaar (2018)

Nederlandse naam: Dolfijn cichlide.

Wetenschappelijke naam: Cyrtocara moorii.

Synoniemen: Halplochromis moorii. Cyrtocara moorei, Cyrtocara moori, Haplochromis moori.

Oorsprong: Afrika (Malawi Meer).

Biotoop: Afrikaans.

Geslachtsonderscheid: Volwassen mannetjes zijn doorgaans groter en opvallender gekleurd dan vrouwtjes, vooral tijdens de paringsperiode.

Temperatuur: 22 - 26 graden Celsius.

pH: 7,5 tot 8,5.

GH: 12 tot 16.

Licht: Normaal.

Beplanting: Niet nodig.

Bodembedekking: Bij voorkeur een zanderige bodem, waar het mannetje zijn territorium gemakkelijk kan afbakenen. Richt het aquarium verder in met stenen en grotten, maar laat voldoende ruimte over om vrij te kunnen zwemmen.

Stroming: Matig tot hard.

Leeftijd: 10 jaar.

Lengte: Vrouwtjes tot 17 cm en mannetjes tot 22 cm.

Voedsel: Droogvoer, granulaat, diepvriesvoer en levend voer. Geef ze nooit rode muggen of tubifex. Dit kan leiden tot de ziekte Malawi Bloat.

Aquariummaat: 200 cm.

Waterlaag: Midden en onder.

Karakter: Vreedzaam.

Aantal: 1 mannetje met 3 vrouwtjes of in een groep.

Geschikt voor: Beginners met enige ervaring.

Geschikt voor gezelschapsaquarium: Nee.

Tijd voor uitspugen eitjes: Na ongeveer 17 tot 18 dagen.

Bijzonderheden: De Dolfijncichlide is een vreedzame vis, zowel richting soortgenoten als andere vissen. Ze gedijen goed in groepen, waarbij meerdere mannetjes en vrouwtjes samen kunnen leven. Het is echter belangrijk om voldoende schuilplaatsen van stenen in het aquarium te creëren. Zo hebben de vrouwtjes een plek om zich terug te trekken mocht een mannetje te opdringerig worden. Let ook op bij het voeren: geef niet te veel eiwitrijk voedsel. Vooral de mannetjes kunnen hierdoor wel 30 cm groot worden, wat minder wenselijk is.

Kweekinfo: Het kweken met de Dolfijn cichlide is tamelijk eenvoudig.

Hoewel deze cichlide normaal gesproken geen territorium heeft, kiest het mannetje tijdens de paring toch een specifiek plekje uit dat hij grondig zal verdedigen tegen andere vissen. Hij lokt het vrouwtje op een strategische manier naar deze locatie en vervolgens begint het fascinerende paringsritueel, waarin ze door om elkaar heen te draaien hun band versterken en de eieren worden bevrucht.

Het vrouwtje neemt de bevruchte eitjes zorgvuldig in haar muil om ze veilig en optimaal uit te broeden. Het nest bevat doorgaans een aantal van 40 tot 80 eitjes, maar dit kan enigszins variëren. De uitgebroede jongen worden na ongeveer 17 tot 18 dagen door het vrouwtje uitgespuugd. Wanneer er gevaar dreigt of het nacht wordt, neemt het vrouwtje de jongen instinctief weer in haar bek om hen te beschermen tegen mogelijke bedreigingen. De kleine jongen kunnen gemakkelijk gevoerd worden met fijn gewreven droogvoer en Artemia, wat hen helpt sterk en gezond op te groeien. Om de groei van de jongen te bevorderen en hun leefomgeving schoon te houden, is het essentieel om regelmatig water te verversen. Als je ervoor wilt zorgen dat hele nesten behouden blijven, is het aan te raden het vrouwtje na ongeveer 2 weken broeden voorzichtig uit te vangen en in een aparte ruimte onder te brengen. Het is belangrijk haar niet eerder te vangen, want er bestaat dan een risico dat ze de eieren te vroeg uitspuugt en niet meer terug opneemt. Bij het vangen dient ze met de grootst mogelijke voorzichtigheid en met een ruim net verwijderd te worden, aangezien ze vaak geneigd is de jongen te vroeg uit te spugen tijdens het vangen. Na een broedperiode van ongeveer 17 tot 18 dagen spuugt ze de jongen zelfstandig uit. Wanneer het vrouwtje de jongen niet meer in haar bek opneemt, bijvoorbeeld bij dreigend gevaar of tijdens de nacht, kunnen de jongen zichzelf redden en is het mogelijk om de moeder uit hun omgeving te verwijderen. De jongen kunnen vervolgens direct gevoerd worden met fijngewreven droogvoer en Artemia, wat hen voorziet van de essentiële voedingsstoffen voor een goede ontwikkeling.