Nederlandse naam: Torenslak, Puntslak of Slanke Knobbelhoorn.

Wetenschappelijke naam: Melanoides tuberculata.

Herkomst: Afrika, Zuidoost-Azië en inmiddels ook in Europa en Noord-Amerika.

Lengte: 4 cm, er zijn echter exemplaren bekend van wel 8 cm.

Leeftijd: Onbekend.

Tweeslachtig: Ja, en ze kunnen zich zowel seksueel als door zelfbevruchting voortplanten.

Temperatuur (min. max.): 15 -30 graden Celsius.

pH (min. max.): 7.

Aquariumeisen: Ze stellen weinig specifieke eisen aan het water, waarbij een pH van 7 of hoger over het algemeen het meest ideaal is voor hun optimale ontwikkeling, maar zelfs in zeer zacht en zuur water kunnen ze doorgaans ook overleven zonder al te veel problemen.

Voedsel: Ze eten van alles wat maar te verteren is, zoals overgebleven vissenvoer, dode vissen, plantenresten en andere organische materialen die beschikbaar zijn. De planten zelf laten ze volledig met rust en veroorzaken hier geen schade aan. Als er een overvloed aan voedsel aanwezig is, zal men vrijwel zeker te maken krijgen met een enorme bevolkingsexplosie binnen korte tijd.

Kweek: De Torenslak is een fascinerende eierlevendbarende slak die opvalt door haar bijzondere voortplantingsstrategie. De vrouwtjes van deze soort kunnen op twee verschillende manieren de eitjes met zich meedragen, wat een uniek kenmerk is binnen de slakkenwereld. Enerzijds kunnen de eitjes zich ontwikkelen in een broedzak die zich in de kop bevindt, waarbij afhankelijk van de grootte van de moeder, wel tot 70 jongen kunnen ontstaan en groeien. Anderzijds kunnen deze slakken een broedzak aan de buitenkant van hun schelp met zich meevoeren, een proces dat even opmerkelijk is. Deze externe broedzak is doorgaans bekleed met zand, wat extra bescherming biedt, maar in dit geval ontwikkelen zich slechts ongeveer 5 jongen per broedzak, een aanzienlijk kleiner aantal in vergelijking met de interne methode.

Bijzonderheden: Het zijn nachtdieren die zich overdag in de bodem verstoppen en daardoor de bodem goed en grondig loswoelen, wat een positieve invloed heeft op de structuur van de bodem. Bovendien zijn ze ook een uitstekende en betrouwbare graadmeter voor de waterkwaliteit. Als ze overdag massaal naar de oppervlakte kruipen, is er duidelijk iets goed mis met de waterkwaliteit en moet men dus snel en adequaat ingrijpen om verdere schade te voorkomen.