IUCN-status: Niet bedreigd (2020)

Nederlandse naam: Geophagus abalios.

Wetenschappelijke naam: Geophagus abalios.

Synoniemen: 

Oorsprong: Colombia en Venezuela.

Biotoop: Zuid-Amerikaans.

Geslachtsonderscheid: Geen zichtbaar verschil. Alleen tijdens de paring is de legbuis van het vrouwtje te zien.

Temperatuur: 26 - 32 graden Celsius.

pH: 4 tot 7.

GH: 1 tot 5.

Licht: Matig.

Beplanting: Gebruik harde planten, die worden meestal wel met rust gelaten. Drijfplanten zijn ook geschikt om te zorgen dat het licht gedempt wordt.

Bodembedekking: Gebruik zand want ze graven graag. Houtstronken, takken en platte stenen mogen ook niet vergeten worden.

Stroming: Matig.

Leeftijd: 10 jaar.

Lengte: 16 tot 19 cm.

Voedsel: Droogvoer, diepvriesvoer en levend voer.

Aquariummaat: 120 cm.

Waterlaag: Midden en onder.

Karakter: Ze zijn behoorlijk vreedzaam tenzij ze een nest of jongen hebben, dan kunnen ze agressief worden. Natuurlijk niet bij kleine vissen of garnalen houden, dat zien ze als voedsel.

Aantal: Paartje of een groepje indien het aquarium groot genoeg is, denk dan aan minimaal 180 x 60 cm.

Geschikt voor: Beginners met enige ervaring.

Geschikt voor gezelschapsaquarium: Nee, maar ze kunnen prima samen leven met andere soortgelijke medebewoners. Ze leven ook graag in een groep van 5 tot 8 vissen.

Tijd voor uitspugen eitjes: Na 8 tot 11 dagen.

Bijzonderheden: Ze zijn erg lastig te identificeren en worden in de winkels vaak aangeboden  als Geophagus surinamensis, wat een andere soort is.

Kweekinfo: Het kweken met de Geophagus abalios is vrij eenvoudig.

Als het aquarium goed wordt onderhouden en er geregeld een waterversing gedaan wordt, zullen de vissen vanzelf wel gaan paren. Het is daarbij wel belangrijk om in gedachten te houden dat het ongeveer een jaar duurt voordat ze geslachtsrijp zijn en daadwerkelijk klaar zijn om zich voort te planten. Zorg dus voor een stabiele en gezonde leefomgeving, zodat het proces op natuurlijke wijze kan plaatsvinden.

Na de ei-afzetting neemt meestal het vrouwtje de eitjes in haar bek om ze te beschermen. Het komt echter ook regelmatig voor dat beide ouders elkaar afwisselen in deze taak, afhankelijk van de omstandigheden. Toch is het vaker zo dat het vrouwtje voor de eitjes zorgt, terwijl het mannetje zich bezighoudt met het bewaken van het territorium en eventuele bedreigingen op afstand houdt.

Na 8 tot 11 dagen beginnen de jongen kleine stukjes vrij rond te zwemmen, wat een spannend moment is in hun ontwikkeling. Naarmate de dagen verstrijken, zal deze periode van vrij zwemmen steeds langer worden. Uiteindelijk nemen de ouders de jongen alleen nog ’s nachts in de bek om ze te beschermen, en zal hun territorium geleidelijk iets groter worden naarmate ze sterker en zelfstandiger worden.

Men kan de jongen grootbrengen door ze te voeren met artemia, microwormen, fijngewreven droogvoer en andere geschikte voedermiddelen. Het aanbieden van een gevarieerd en voedzaam dieet zorgt ervoor dat de jongen optimaal groeien en gezond opgroeien.