Naam: Blauwe Waaierhandgarnaal.

Andere benamingen: Afrikaanse Waaierhandgarnaal.

Wetenschappelijke naam: Atya gabonensis.

Oorsprong: Afrika en Zuid-Amerika.

Uiterlijk: De kleuren van de garnaal kunnen sterk variëren, van crème, donkerbruin en oranjebruin tot paarsblauw en zelfs helder blauw. Naarmate de garnaal ouder wordt, kan ook zijn kleur veranderen. Na een verschaling krijgt hij tijdelijk een witte tint.

Geslachtsonderscheid: De volwassen mannetjes zijn aanzienlijk groter dan de vrouwtjes. Daarnaast hebben de mannetjes dikkere voorpoten, die het derde paar poten vormen (de eerste twee paar zijn uitgerust met de kenmerkende waaierhandjes). Op deze voorpoten zit een opvallende doorn, een kenmerk dat bij de vrouwtjes ontbreekt.

Temperatuur: 20 tot 30 °C.

pH: 6 tot 8 (liefst wat aan de zure kant).

GH: Ze hebben het liefst wat zacht water maar tolereren een wijde range.

Leeftijd: Minimaal 5 jaar.

Lengte: Mannetjes tot 12 cm en vrouwtjes tot 8 cm.

Voedsel: Fijn stofvoer wat ze met de waaierhandjes uit het water zeven. Ook algen en groenvoer staan op hun menu. Speciale voedertabletten voor garnalen en vlokkenvoer slaan ze ook niet af.

Aquariummaat: Vanaf 60 cm.

Karakter: Zeer vreedzaam.

Aantal: 

Geschikt voor: Beginners met enige ervaring.

Bodembedekking: Zand of fijn grind.

Aquariuminrichting en beplanting: Het aquarium kan gewoon normaal beplant worden, wel zijn schuilplaatsen noodzakelijk en een redelijke stroming van het water omdat ze daar hun voedsel uit filteren.

Belichting: Normaal.

Ander gezelschap: Men kan ze samenhouden met rustige en vriendelijke, niet al te grote, vissen. Beslist niet met kreeften en/of dwergkreeften.

Tijd voor uitkomen eitjes: 28 tot 50 dagen.

Aantal jongen: Enkele honderden.

Kweekinfo: Kweken kan alleen in brak water en is erg moeilijk, ook al omdat 90% van de waaierhandgarnalen mannelijk zijn. Inmiddels is er één geslaagde kweek in aquaria bekend.

Bijzonderheden: Deze prachtige waaierhandgarnaal is wel behoorlijk schuw, men zal ze dus niet al te vaak zien.

Atya gabonensis wordt rood:

Tijdens een van mijn zoektochten stuitte ik op een foto van een felrode Atya gabonensis (laatste foto), vastgelegd na een vervelling. Ik had hier al eerder over gehoord en besloot verder onderzoek te doen. Helaas kon ik nergens informatie vinden over wat er precies aan de hand is. Wat ik wél ontdekte, is dat dit fenomeen vaker voorkomt. Maar triest genoeg blijkt dat alle exemplaren binnen 24 tot 48 uur overlijden.

Het gedrag was dan ook totaal anders als normaal. Normaal laten ze zich maar zelden zien en zitten ze lekker in hun eigen schuilplaats. Echter de waaierhandgarnalen die rood (sommigen fel oranje) waren na hun vervelling enorm druk (voor hun doen) en zwommen door de bak heen en verstopten zich ook niet meer.

Helaas hebben ze allemaal nog maar kort geleefd na hun vervelling.

Weet u toevallig hier iets meer over, stuur dan gerust even een email naar ons toe.