IUCN-status: Onzeker (2018)

Nederlandse naam: Xiphophorus nezahualcoyotl.

Wetenschappelijke naam: Xiphophorus nezahualcoyotl.

Synoniemen: 

Oorsprong: Mexico.

Biotoop: Midden-Amerikaans.

Geslachtsonderscheid: Mannetjes hebben een tot gonopodium (geslachtsorgaan) omgevormde vin onderaan de buik. Ook is het mannetje kleiner dan het vrouwtje en de vrouwtjes hebben een afgeronde staart, het mannetje ontwikkeld een "zwaard".

Temperatuur: 17 - 24 graden Celsius.

pH: 7 tot 8.

GH: 5 tot 8.

Licht: Normaal.

Beplanting: Normale beplanting met wat drijfplanten en zorg voor veel open zwemruimte.

Bodembedekking: Zand of grind. Wat stukken (kien)hout, stenen of takken worden zeker ook op prijs gesteld.

Stroming: Sterk.

Leeftijd: 3 jaar.

Lengte: Mannetjes 5 cm (zonder zwaard) en vrouwtjes 7 cm.

Voedsel: Droogvoer, diepvriesvoer en levend voer.

Aquariummaat: 80 cm, liever groter want ze zijn enorm bewegelijk en de mannetjes onderling kunnen nogal agressief op elkaar reageren.

Waterlaag: Midden en onder.

Karakter: Zeer vreedzaam.

Aantal: 1 mannetje met 2 vrouwtjes of een meervoud hiervan.

Geschikt voor: Beginners.

Geschikt voor gezelschapsaquarium: Ja.

Draagtijd: Ongeveer een maand.

Bijzonderheden: Deze soort kan in de zomer prima buiten in een vijver of een buitenaquarium worden gehouden. De Xiphophorus nezahualcoyotl is eigenlijk geen tropische soort maar een subtropische soort.

Kweekinfo: Het kweken met de Xiphophorus nezahualcoyotl is makkelijk en ze stellen aan het water verder geen eisen.

Het zijn levendbarende vissen, wat betekent dat ze geen eitjes leggen, maar in plaats daarvan direct levende jongen ter wereld brengen, zogenaamde eierlevendbarende vissen. Dit bijzondere proces zorgt ervoor dat de jongen na de geboorte meteen in staat zijn om geheel zelfstandig te overleven en voor zichzelf te zorgen, zonder enige hulp van de ouders. De draagtijd van deze vissen bedraagt ongeveer 4 weken, wat relatief kort is. Na deze periode kunnen er doorgaans tussen de 10 en 40 jongen geboren worden, afhankelijk van het individu en de omstandigheden waarin de vis zich bevindt.

Geen van beide ouders zal enige vorm van zorg of bescherming aan de jongen bieden en als ze de kans krijgen, zullen ze zelfs hun eigen jongen zonder aarzeling opeten. Als men graag wil dat zoveel mogelijk jongen overleven, is het verstandig om het zwangere vrouwtje apart te plaatsen in een speciaal kweekbakje en haar direct na de bevalling uit dit bakje te verwijderen. Vlak voor de geboorte kan men in het zwarte gedeelte van de buik van het vrouwtje kleine puntjes waarnemen. Dit zijn de oogjes van de ongeboren jongen, wat een duidelijk teken is dat ze spoedig geboren zullen worden.

Ook kan men ervoor kiezen om de natuur zijn gang te laten gaan. Zorg in dat geval dat er voldoende planten en drijfplanten in het aquarium aanwezig zijn, zodat de jongen zich tussen het groen kunnen verstoppen en veilig kunnen blijven. Op die manier zullen de sterkste jongen overleven en uiteindelijk opgroeien tot gezonde volwassen vissen. Voor het grootbrengen van de jongen kan men gebruik maken van stofvoer, fijngewreven droogvoer of Artemia-naupliën, die een uitstekende voedingswaarde bieden voor de jonge vissen en hun ontwikkeling ondersteunen.