IUCN-status: Bedreigd (2018)

Nederlandse naam: Rode rio.

Wetenschappelijke naam: Hyphessobrycon flammeus.

Synoniemen:

Oorsprong: Zuid-Amerika (Rio de Janeiro).

Biotoop: Zuid-Amerikaans.

Geslachtsonderscheid: Volwassen mannetjes zijn feller van kleur dan de vrouwtjes.

Temperatuur: 18 - 24 graden Celsius.

pH: 6,5 tot 7,5.

GH: 4 tot 12.

Licht: Matig.

Beplanting: Dichte randbeplanting en wat drijfplanten.

Bodembedekking:  Een donkere zand- of grindbodem is aan te raden. Wat bladafval (gedroogde eiken of beuken bladeren) op de bodem en (kien)hout of takken worden zeker ook op prijs gesteld.

Stroming: Zwak tot matig.

Leeftijd: 3 jaar.

Lengte: 4 tot 6 cm.

Voedsel: Droogvoer, diepvriesvoer en levend voer.

Aquariummaat: 60 cm.

Waterlaag: Midden.

Karakter: Zeer vreedzaam.

Aantal: Schooltje van minstens 6 vissen.

Geschikt voor: Beginners.

Geschikt voor gezelschapsaquarium: Ja, mits samen gehouden met niet al te grote vissen.

Tijd voor uitkomen eitjes: Na 24 tot 36 uur.

Bijzonderheden: Er zijn ook een aantal kweekvariëteiten van de Rode rio in de handel.

Kweekinfo: Het kweken met de Rode rio is niet makkelijk.

Allereerst is het belangrijk dat de mannetjes en de vrouwtjes apart worden gezet voordat men met de kweek begint. Daarnaast is het essentieel om ze goed en gevarieerd te voeren, vooral met levend voer, omdat dit een aanzienlijke bijdrage levert aan het verhogen van de kans op een groter aantal eitjes. Door ze rijk en uitgebalanceerd te voeden, worden de vissen gezonder en beter voorbereid op de voortplanting. Vervolgens kan men een geschikt paartje selecteren voor de kweek. Indien men niet zeker is van een juist paartje, is het ook mogelijk om een groepje van vijf vissen in de kweekbak te plaatsen, zodat de kans op een succesvol koppel groter wordt. Zorg er hierbij voor dat de vissen rustig de tijd hebben om aan elkaar en de nieuwe omgeving te wennen.

De kweekbak hoeft niet bijzonder groot te zijn, maar het is wel van groot belang dat deze goed is ingericht voor de kweek. Zorg ervoor dat er fijnbladige planten worden geplaatst in de bak, omdat deze een ideale plek bieden voor de vissen om de eitjes af te zetten. Als alternatief kan men ook een speciale afzetmop gebruiken, die eveneens zeer geschikt is voor dit doeleinde. De eitjes worden afgezet tussen de bladeren of in de mop, wat de eitjes bescherming biedt. Om de vissen in de juiste stemming te brengen en hen te stimuleren tot voortplanting, is het verstandig om het licht zoveel mogelijk te dimmen of te temperen. Daarnaast moeten de waterwaarden goed in de gaten worden gehouden: de pH-waarde moet tussen de 5,5 en 6 liggen en de DH-waarde dient zich te bevinden tussen de 1 en 5. Voor een optimale voortplantingstemperatuur is het aan te raden het water te verwarmen tot een temperatuur tussen de 26 en 28 graden Celsius, wat het meest ideaal is voor deze fase.

Als alles volgens plan verloopt, worden er nu doorgaans tussen de 50 en 300 eitjes afgezet door de vissen. Het is cruciaal dat de ouders direct na de ei-afzetting uit de kweekbak worden gehaald, aangezien ze anders de neiging hebben om de eitjes op te eten, wat het succes van de kweek kan verminderen. Na een periode van 24 tot 36 uur komen de eitjes uit, waarna het nog eens 3 tot 4 dagen duurt voordat de jongen vrij kunnen rondzwemmen. In deze fase is het belangrijk dat de jongen direct worden gevoerd met het kleinst mogelijke voedsel. Denk hierbij aan infusoriën, pas uitgekomen Artemia-naupliën en uiterst fijn stofvoer. Dit voedsel is essentieel voor hun groei en ontwikkeling, en het zorgt ervoor dat de jonge vissen een goede start krijgen.