IUCN-status: Niet bedreigd (2020)

Nederlandse naam: Zwartband limia.

Wetenschappelijke naam: Limia perugiae.

Synoniemen: Platypoecilus perugiae, Poecilia perugiae.

Oorsprong: Dominicaanse Republiek.

Biotoop: Zuid-Amerikaans.

Geslachtsonderscheid: Mannetjes hebben een tot gonopodium (geslachtsorgaan) omgevormde vin onderaan de buik. Ook is het mannetje kleiner dan het vrouwtje.

Temperatuur: 24 - 30 graden Celsius. Deze Limia voelt zich wel beter in wat warmer water.

pH: 7 tot 8.

GH: 15 tot 20.

Licht: Normaal.

Beplanting: Dichte beplanting met wat drijfplanten.

Bodembedekking: Zand of grind. Wat stukken (kien)hout, stenen of takken worden zeker ook op prijs gesteld.

Stroming: Normaal.

Leeftijd: 5 jaar.

Lengte: Mannetje 6  cm en vrouwtje 7 cm.

Voedsel: Droogvoer, diepvriesvoer, groenvoer en levend voer.

Aquariummaat: 100 cm.

Waterlaag: Midden.

Karakter: Vreedzaam.

Aantal: Groepje van 5 of meer.

Geschikt voor: Beginners met enige ervaring.

Geschikt voor gezelschapsaquarium: Ja.

Draagtijd: Ongeveer 4 weken.

Bijzonderheden:

​

Kweekinfo: Het kweken met het Zwartband limia is makkelijk en ze stellen aan het water verder geen eisen.

Het zijn levendbarende vissen die dus geen eitjes leggen maar direct levende jongen ter wereld brengen, zogenaamde eierlevendbarende vissen. Dit betekent dat de jongen al volledig ontwikkeld zijn bij de geboorte en geen verdere incubatie in een ei doormaken. Na de geboorte zijn de jongen meteen in staat om geheel zelfstandig voor zichzelf te zorgen, zonder afhankelijk te zijn van ouderlijke zorg. De draagtijd van deze vissen bedraagt doorgaans ongeveer vier weken, wat relatief kort is. Tijdens één geboorte kunnen er maar liefst zo'n 100 jongen geboren worden, wat zorgt voor een indrukwekkend aantal nakomelingen per worp.

Geen van beide ouders zal enige verzorging aan de jongen bieden, en als ze de kans krijgen, eten ze hun eigen jongen zonder enige aarzeling op. Dit is een natuurlijk instinct dat voorkomt bij veel vissen. Wil men graag zoveel mogelijk jongen behouden, dan is het verstandig om het zwangere vrouwtje tijdig apart te zetten in een speciaal kweekbakje. Op deze manier kunnen de jongen worden beschermd tegen hun eigen moeder. Het vrouwtje kan na de bevalling direct weer uit het kweekbakje worden gehaald, zodat ze geen bedreiging vormt voor de pasgeboren jongen en deze veilig kunnen opgroeien.

Men kan er echter ook voor kiezen om de natuur zijn gang te laten gaan. Zorg in dat geval voor voldoende beplanting, zoals dichte waterplanten en drijfplanten, zodat de jongen zich goed kunnen verschuilen voor potentiële vijanden, inclusief hun eigen ouders. Op deze manier overleven de sterkste en meest veerkrachtige jongen, die uiteindelijk zullen uitgroeien tot gezonde volwassen vissen. Voor het grootbrengen van de jongen kan men gebruik maken van speciaal stofvoer, fijngewreven droogvoer of Artemia-naupliën, die een goed uitgebalanceerd dieet bieden voor de jonge vissen en hen helpen om snel en gezond te groeien.