IUCN-status: Niet bedreigd (2020)

Nederlandse naam: Vlagcichlide.

Wetenschappelijke naam: Mesonauta festivus.

Synoniemen: Heros festivus, Mesonauta festiva, Mesonauta festivum.

Oorsprong: Peru, Brazilië, en Guyana.

Biotoop: Zuid-Amerikaans.

Geslachtsonderscheid: Pas te zien als ze volwassen zijn. Mannetjes worden groter en zijn forser gebouwd dan de vrouwtjes. Ook heeft het mannetje een meer afgeronde kop en een grotere vinbouw.

Temperatuur: 23 - 27 graden Celsius.

pH: 5,8 tot 7.

GH: 3 tot 6.

Licht: Matig.

Beplanting: Gebruik stevige planten want ze lusten wel een hapje plantaardig voer. Drijfplanten om het licht te dimmen worden ook op prijs gesteld.

Bodembedekking: Zand of (afgerond) grind wordt aanbevolen alhoewel het geen echte gravers zijn. Verder veel stukken hout, takken en stenen mogen ook niet ontbreken.

Stroming: Matig tot sterk.

Leeftijd: 12 jaar.

Lengte: Mannetje tot 20 cm en vrouwtje tot 12 cm.

Voedsel: Droogvoer, diepvriesvoer en levend voer. Geef ze ook zo nu en dan een algentablet, dat voorkomt dat ze aan de planten gaan knabbelen.

Aquariummaat: 150 cm.

Waterlaag: Midden.

Karakter: Vreedzaam, tegenover soortgenoten (mannetjes) mild agressief.

Aantal: 1 mannetje en 2 of 3 vrouwtjes.

Geschikt voor: Beginners met enige ervaring.

Geschikt voor gezelschapsaquarium: Mogelijk, mits de medebewoners niet al te klein zijn.

Tijd voor uitkomen eitjes: Na 3 dagen.

Bijzonderheden: Ze zijn behoorlijk vreedzaam maar kunnen wel eens heftig uit de hoek komen om hun territorium te beschermen. Dat blijft echter bij verjagen en schijnaanvallen, er zullen nooit slachtoffers vallen.

​

Kweekinfo: Niet gemakkelijk, het moeilijkste is om een geschikt paartje te vinden omdat op jongere leeftijd er nog geen verschil te zien is tussen de mannetjes en de vrouwtjes.

De Vlagcichlide is een substraatbroeder, dat wil zeggen dat hij zijn eitjes graag op stevige plantenbladeren, (kien)hout of een ander stevig object legt. Beide zullen eerst het oppervlak ervan grondig gaan reinigen. Daarna zal het vrouwtje de eitjes afzetten en het mannetje zal ze bevruchten. Beide ouders zorgen om de beurt voor de eitjes, ze zullen de eitjes bewaaieren en beschermen.

Na ongeveer 3 dagen komen de larven tevoorschijn en hangen eerst nog aan een draadje. Daarna brengen de ouders de jongen naar een broedkuiltje en kan men ze gaan voeren met levende jonge Artemia.